Merkury jest planetą najbliżej obiegającą Słońce. Z powodu tej bliskości względem Słońca jest trudno obserwowalny z powierzchni Ziemi. Jest to planeta o najmniejszych rozmiarach i najmniejszej masie. Jej średnica wynosi 4878 km. Doba merkuriańska jest dwukrotnie dłuższa od roku merkuriańskiego i wynosi 176 dni ziemskich Nie ma tam pór roku w naszym rozumieniu, ponieważ oś obrotu jest prawdopodobnie niemal prostopadła do płaszczyzny orbity. Dzień na Merkurym jest długi i upalny. Temperatura waha się wtedy od 375oC do 500oC, natomiast nocą spada do -173oC. Przez rok trwa tam dzień, a przez następny ziemski rok – noc. Żadna inna planeta nie przejawia takich własności. Choć Merkury nie ma księżyca, noce nie są tam zupełnie czarne. Niebo rozjaśniają wówczas dwie najbliższe planety: Wenus i Ziemia z Księżycem. Merkury obiega Słońce w ciągu niespełna 88 dni.
Znalezienie meteorytu jest jak wygrana na loterii
Atmosfera Merkurego składa się głównie z helu (98%) oraz wodoru, argonu i neonu. Średnia odległość od Słońca wynosi 58 mln km. Odległość planety od Ziemi zmienia się w granicach od 80 do 220 mln km. Powierzchnia Merkurego przypomina księżycową. Dominują tam kratery oraz doliny powstałe wskutek działalności wulkanicznej i meteorytów, a także pierścienie, i łańcuchy górskie.
Literatura:
1. Domański J., Układ Słoneczny. „Fizyka w Szkole” 2007 nr 1.
2. Dworak T. Z., Rudnicki K., Świat planet. Warszawa 1979.
8. Pańków M., Sondy międzyplanetarne badają Układ Słoneczny „Fizyka w Szkole” 1992 nr 4.
Ciężko sobie wyobrazić kolonizację Merkurego, gdzie panują tak surowe warunki.